Yaşamak ne de güzel bir şey
Bunu ölünce daha iyi anladım
Yaşarken ölmek ne de büyük felaket
En dibe vurunca anca uyandım
Uyanışım bile acıdan pas tutmuş
Efkarım beni isyana vurur
Kara toprak bana yar olmuş
İsyanım hasretimle boguşur
Görüyorum yaşayanlar var
Ve ben yanıyorum ölmüşlüğüme
Yüreğimden adeta kan sızar
Ve ben kanıyorum her nefeste
Ah gecenin kör karanlığındayım
Gündüzümün hiç vefası yok
Yüreğim yangın yeri yanmaktayım
Şifa bildiğimin bana hiç faydası yok
Kayıt Tarihi : 1.3.2017 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!