Ölünce Ben Şiiri - Yalçın Yücel

Ölünce ben
Kitaplarım ve dergilerimle
Gömün beni

Üstümde
Naneler olsun, papatyalar da
Ve kasımpatıları renk renk
Siyahsız bir toprakla zemin

Ölünce ben
Bir şiirim olsun mezar taşımda
Satırlarımda yalnızlığım
Bir de mor sümbüller olsun üstümde

Okunursam şiirimle ordayımdır
Belki kasımpatılardan
Belki de mor sümbüllerden bakarım
Gülümserim belki de

Bilirim ki sessizlik uzanacaktır mezarımda
Ne bir dua, ne de güzel bir söz
Gelmese de yanı başıma
Beklemem, gücenmem yine de

Bir iki nesil sonra
Zaten zordur anımsanmak
Artık ben yokumdur düşüncelerde
Ölüm de yaşlanmıştır, mezarım da