Ölünce Şiiri - Sinan Tekdir

Kimse duyamayacak sesimi
Konuşamayacağım ve bağıramayacağım
İçine koyacakları o küçücük kutudan
Yardım etmezse birileri, çıkamayacağım
Bedenime eller son kez dokunacak
Kim kucaklar bilmiyorum cansız beni
Biri toprağa indirecek bedenimi
Üzerimde bembeyaz bir giysi giydirecekler
Cebini dikmeyi unutacaklar giysinin
Soğuk bir toprak üstüne
Yatırılacaklar, hareketsiz kalmış bedenimi
Üzerime tahtalardan bir tavan yapacaklar
Köpekler rahatsız etmesinler diye.
Kokumdan rahatsız olmamak için,
Üzerime bir yığın toprak atacaklar.
Etrafımda toplanacak sevenlerim
Göremeyeceğim, duyamayacağım.
Hissedebilirim varlıklarını, belki
Düşmanlarımda yalnız bırakmazlar
İzlemeye geleceklerdir çaresizliğimi
Son bir kez gülmek için
Toplanacaklardır etrafımda
Sevenlerimin ağlayışlarını hissedebilirim
Son birkaç kelime söyleyebilsem keşke
Biliyorum bu arzunun imkansızlığını
Kimse duyamayacak sesimi
Konuşamayacağım ve bağıramayacağım

SİNAN TEKDİR