ÖLÜNCE:
Giydirirler kefeni,
Elleşirler küfeni.
Yatarsın bir bodrumda,
Kaldırmadan kafanı.
Bodrum kat engin olur,
Kulagın dingin olur.
Kimse para ver demez,
Cesedin zengin olur.
Binesin cansız ata,
Sırtlarlar tuta tuta.
Atarlar bir çukura,
Çürürsün yata yata.
Ne gam kalır nede keder,
Yakınların bayram eder.
Böyle gelmiş,böyle gider,
Kıyamettir, yangın olur.
Ölüm ferman dinlemez,
Bunu kimse anlamaz.
Ameli düzgün insan,
Ölürken de inlemez.
Bodrum kat güneş görmez,
Oraya torpil girmez.
Baban gelse istese,
melekler geri vermez.
Kayıt Tarihi : 11.2.2010 00:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eh işte Allah'ın takdiri,elden ne gelir? saglıklı, huzurlu yaşamak için kişi önce kendi ruhuyla barışık yaşamalıdır aynen benim gibi bakın o zaman asırlara nasıl meydan okuyor insan
![İnönü Kolukırık](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/11/olunce-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!