Ölümyaşam Şiiri - Halil Dikme

Tamam gidiyoruz bayan;
Bulamasın hiçbir çocuk,
onlar için yazdıklarımızı vasiyetimizi de hazırladım.
Kağıtlarım maden işçilerine,
Kalemim bayağı bi piçe,
yazdıklarım ve tüyüm şeytana mirasımdır.

Babama yad edilmemiş küfürler bırakıyorum.
gelmişine geçmişine;
Annem'e unutulmuş blues müzikleri bırakıyorum.
anlamasına,anlaşılamamasına;
Ağabeylerime bütün dini ayinleri ve bütün fahişeleri bırakıyorum.
sevilmesine,sevişilmesine;

Kenidime bırakacak çok aradım aradım
Ne bilim söylenmemiş sözleri;
Sylvia Plath'ı
Nazım amcayı,
Can baba'yı
İskender Hala-dayı'yı falan işte,
bir bok bulamadım kendime bırakıcak,
en iyisi yine kendimi karanlığa bırakmak,
Ölmesine yaşarmışcasına;
Ne bilim ya da öyle birşey

Vasiyetim tamam bayan;

+Ya bulurlarsa seni karanlıkaydınlığında Charles?
-Bulamazlar bayan karanlığın en dibindeyim.
+Ya sen tekrardan aydınlıkkaranlığa çıkmak istersen?
-O zaman yine salak rolü oynayıp,palyaço gibi gülücem,
Mutlumutsuz olcam,
Anlaşılmamışanlamak zorunda kalcam,
bütün duygularımda firari olcam,

tamam kes bayan;
Herşeyimi(kendimi) aldım.
karar verdim;
Toparlan gidiyoruz,
ÖLÜMYAŞAM'a..

halil dikme

19dört2011