Ölümüsün Şiiri - Resul Kotluk

Mürekkep kalmadı kalemde
Kelime kalmadı dilimde
Adım duyulmadı alemde
Benim ömrüm ömürmüsün

Çekmedik kalmadı çilemiz
Etmedik kalmadı duamız
Daha duyulmadı namımız
Benim gönlüm gönülmüsün

Kurudu altındaki toprak
Döküldü dalındaki yaprak
Desekki bir halini sorsak
Benim gülüm gülümmüsün

Ne soluğun çıkar ne sesin
Ne mekanın ne bir adresin
Söyle tükendi mi nefesin
Benim canım ölümüsün