Yıllar önce mahallemizde kendi halinde kör bir kadın vardı
Yaş yetmişlerde yaşamak ona hem tatsız hem haramdı
Şimdiye değin kaç güneş batsaydı da yine aynıydı
Çünkü güneş doğarken bile ona hemen kararırdı...
Son nefesini verdiği ikibin on yılı yazı zaten arsızdı
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta