Ölümünün altıncı yılında Başbuğa agıt

Tabutuna süremedim elimi
İçim yanar yanar tutuşur
İstemezdim gelmesini dört Nisanın
İçim yanar yanar tutuşur

Gidişin sonsuzluğa değil
Girişidir ruhunun gönüllere
Rahmet karları altında ki bedenler
Hepsi birer Bozkurt neferi idi dört Nisanda

Tekbir seslerinin o ulu çoşkusu
Kuranın huzur veren ulviyeti
Mahşeri kalabalığın ayak sesleri
San ki Turanın müjdecisiydi

Sonsuzluga yürüyüşün içimize aktı
Yırtılan gönül feryatlarına
Yana yüreklerinin ateşine
Turana haykıran gözlerin ışıklarına
Dayanmıyordu yagan rahmet karları

06.04.2003.Çorlu