Ölümüne Yaşanır Şiiri - İsmail Akyüz

Yüreklerden dışarı bu fırtına
alsın götürsün zamanın sonsuzluğuna
kapkara bakı taşlarındaki aldanışları
bir fal açıcının uğursuz ellerinden
yak ateşini körükle umudunu
kopar at içinden o korkunu
göster dik duruşunu tükenme asla
geçmişin içi boş feryatlarınla
kim bilebilir bize geleni
kim acıya düşmeden ağlanır
nedir ki kader kim inanır
yak ateşini körükle umudunu
aslolan yaşamaktır
bu dünyada da ölümüne yaşanır