Ölüm Allahın emri
Ağlamayın
Son yaprağı da soldu
Teselli çiçeklerinin
Söğütlüboğaz şenlendi bugün
Bulutlar yere indi
Eriyip gitti son mum
Sohbete döndü ağıtlar
Bir gülüş oldum dudaklarda
Senin üç tekerlekli bisikletin
Benim çamurdan oyuncaklarım
Nerede şimdi
Kim nereye itti
Aldırmadık ak saçlarımıza
Dirildik ilk şafakla
Gelenlerin yasını tuttuk
Oysa hep aynı sabahdık
Ölüm Allahın emriydi ya sevdiğim
Biz bu aşkı ölümüne yaşadık
Kayıt Tarihi : 10.1.2010 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (131)