Ölümüne Vuslat Şiiri - Muzaffer Arslan 2

Dışarıda rüzgâr ne deli görebilsen,
İçimdeki ateşi söndürebilsen,
O yollardan ter içinde gelip de,
Şu soğuk ellerimi bir tutabilsen,

Bilirim dertlisin o günden beri.
Çaresiz beklersin her vakit beni.
Gözlerime dikip o gözlerini,
Yüreğimin fermânını okuyabilsen.

O taş duvarların çocuğusun sen.
Bir yanıp da bin kez yakanımsın sen.
Gece gündüz demeden kaldırımlarda,
Bir ömür yılmadan bekleyebilsen,

Ölümüne vuslât isterim senden.
Ayrılığı sil at kaderimizden.
Bir türkü söyle ta derinden
Ömür bestesini senle söyleyebilsen,