Ölümüne sonbahar Şiiri - Savaş Sezai

kendi gölgesiyle sevişen sonbahar
çakmak çakmak gözlerine
dudak büken
saçları ıslak sırılsıklam
meşhur bir oruspu
dokunsan ters çevirebileceğin
bir gökyüzü bir sonbahar
sarı sonbahar
şehvetimiz den sen sorumluydun
sarı saçlarından sen
çığlıklar haykırışlar gibi yalnız
gecenin önüme sunduğu soğuk bedeni
sol memesi avucumda gecenin
bu kadar delirmişken
ve korunmasız ken
dudak büküp ağlamaya
yok hakkın yok
beni böyle delirmenin orta yerinde bırkmaya
ensemdeki soğuk namluyla ürperirken
ölümüne oruspular ölümüne sonbahar
sonbaharın gözünde
hala çocuktuk hala çok masum...