Ölümüne Sevmek Şiiri - Salih Atalay

Sevmek,güzel şey mutluysan.
Sevilmek daha da güzel,
Seveni mutlu ediyorsan.
Korkmadan, cesurca,
Ben de seni seviyorum,
Senin beni sevdiğin kadar diyorsan,
Ayakların yerden kesilir,
Bulutlara çıkarsın mutluluktan.
Haykır sevdanı,enginlere,denizlere,
Haykır ki,şahit olsun sevdana.
Cennettir sevenlere bu dünya,
Adı ister aşk olsun,ister kara sevda
Ama seversen, sevilmeden,
Yaşarsan gerçekleri,görmeden,
Cehennemin olur bu dünyan,
Kıvranırsın,ağlarsın,isyan edersin,
Çektiğin aşk acısından.
Sığmaz hiçbir yere yüreğin,
Darlanırsın,nefes alamazsın,
Boğazında düğümlenir herşey.
Yemin edersin bir daha,
Hem sevmemeye
Hem de sevilmemeye.
Elveda sevmek dersin,
Elveda sevilmek dersin,
Ben bittim,yoruldum dersin,
Son noktayı koyarsın,
Dersin benden buraya kadar
Ama yine de sevmeden duramazsın
Çünkü;
Ölümüne sevmek ruhumuzda var.