Ölümüne severim Şiiri - Elif Gül 2

İçimden taşmadıkça dökülürmü kalemden
Bir sızı yükselir ah çekince yürekten
Nefes aldıkça bu beden solsada narin ten
Beklerim bir asır geçmişim serden

Ne uzundur bilsen bu hoyrat geceler
Hayalin beni uykumdan eyler
Üzerime çökerde bu karanlık gece
Esir alır ruhumu düşman eyler güne

Sokak sokak seni aradım bi çare
Dudaklarımdan düştü adın hece hece
Takâtim kalmadı inan çakıldım yere
Ben mecburum eyy sevgili o gül çehrene

Ellerde yaşamı değil sende ölümü seçtim
Ben sevdayı tek bildim bir bildim
Anladım ki sen kaderimdin
Kaderimde varsa ölüm ölümüne severim