Ey bana ölüm kadar yakın
Ve yine
Ölüm kadar uzak olan sevgili
Sen aklıma gelince
Ölüm daha güzel görünüyor gözüme
Aklım sana gidince
Hayat zindan oluyor bana
Sen ve ben
Hayat ve ölüm gibiyiz aslında
O kadar ayrı
O kadar iç içe
Ben sende gözlerimi kapatırken
Sen yeniden hayat sağaltıyorsun bana
O yüzden her dem yeniden
Ölmektir kucağında
Tek arzum
Ey gözlerinde hayatın şebnemleri parıldayan sevgili
Belki değmiştir diye
Bakışın çöllere
Yurt edindim
Ucu bucağı görünmez
Kumulları kendime
Kor ateşleri
Gül diye avuçladım
Sen gülü seversin diye
Ölümümü yakama gül diye taktım
Ve aldım elime sundum sana
Gül diye
Sana kavuşmanın bedeli ölmekse
Yaşadığım hayat yeter bana
2006
Mustafa Sevimli
Kayıt Tarihi : 1.3.2019 22:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!