Ölümüne inat Şiiri - Adnan Deniz

Bir gün Engin Taş evden içeri girmişti.Eşi,her zaman ki gibi geç geldiği için
Engin taşa yağdı,gürledi.İki çocuğu vardı Enginin,önce bir yutkundu.Sonra gözlerini
Kısarak başını uzattı."---Avrat,seni artık boşadım.Boş ol,boş ol,boş ol"dedi
Enginin eşi,bir an şaka sandı.Ama Engin aldı valizini eline çekip gitti.Çünkü inattı.
Parası yok,pulu yoktu kadının.Üstelik çalışmıyorduda.Ne yapsındı,aldı çocukları
Baba evine çekip gitti.Engin Taş,sattı bütün eşyalarını.Köşebaşlarında yattı.Engin Taş mı?
Çok inattı.Bir kış günüydü.Soğuğa inat olunur mu Engin?Bir çöp bidonunun yanında
Buldular onu,Donmuştu.Engin taş,ölürken bile Taş gibiydi,eskisi gibi inattı.