Ölümüne İçerim Şiiri - Ece Özgan

Bir sen varsın içimde
Yüreğimin en dip köşesinde
Sorsalar seni bana
Anlatamam hayalin silinmiş gözlerimde
Hatırlarım sadece yaşan bütün senleri
Kalbimin acıyan bütün hücrelerinde

Aslında,
Gidişin silinmedi gözlerimde
son telefon konuşması hala beynimde
Gülüşlerin, sözlerin o soğuk kanlılığın
Kaybolan varlığın gitmedi tenimde

Rüyalarıma giriyorsun hala sebepsiz yere
Vicdanın sıkışmış görebiliyorum
ve gidişinde olduğu gibi
Bir telefonla özür diliyorsun acıyorum

Gecen seneler derman oldu yaralarıma
Bir sen kalmadın sandım bu bedenimde
Hayat bile yalan söylemiş farkındayım bana
Bir yarnım kanıyor senin için damarlarımda

Dün yine geçtim evinin önünden
Aradı gözlerim o balkonda seni
Öğle bir yer etmişsin ki içime
Soz verdiğim insanlara rezil ettin beni

BİR İLAÇ OLSA UNUTMAK İÇİN HERŞEYİ
ÖLÜMÜNE İÇERİM YOK EDERİM BENDEKİ SENİ