Ölümüne Aşk Şiiri - Müzeyyen Yavuz

**
sen benim
canımda can,damarda kansın.
Elimde avucumda dil yarası,
Gönül karası bir kor
Dumanı üstünde daha.
Hatırı kendinden büyük dertler
Kök salarken içimde
dallanıp budaklanırken dermansızlığına
Dilek mendilinde sallandırdığım düşlerimsin.
**
Bana sorma sorma sakın
bu ne diye bunun adı AŞK
sevgili AŞK yürekleri
ataş olur kavurur.
sevgili sen benim canımda cansın
sen bensim yüreğimde bir ateşsin.
**
biz birbirimizi en temiz
bir AŞK'la birbirimiz sevdik
biz birbirimizin ellerini bile tutmadan
Kerem ile Aslı gibi sevdik.
işte bunun adı ölümüne AŞK.
biz birbirimizi bir mum
misali sevdik karşılık
beklemeden sevdik
iki yürek birbirini
hiç bir şey beklemeden..
**
Gönül ikliminde esersevgi yelleri
Açar birer birer hasbahçenin gülleri
Dem tutarken ağızda bülbül billeri
Katre katre akarken gözün selleri
Yavaşça titrer sinede gönül telleri
**