Ölümüne Aşk 1 Şiiri - Selami Ateş

Gözleri zümrüt yeşili, saçları başak sarısıydı,
İncecik uzun boylu, teni sütten arıydı...
Diye başladı anlatmaya annem,
Aymazlar Köyünün en güzel kızı
Sarı Ayşenin akla zarar hikâyesini...

Gök mavisi gözlerinde derin bir hüzün,
İnce, titrek sesiyle anlatmayı sürdürdü üzgün üzgün:
İncedere Köyünün yakışıklı delikanlısı Hüseyin
Titretmiş gönül telini Sarı Ayşenin...
Fakat işsiz güçsüz avare Hüseyine
Verecek kızı yoktur Sarı Hıdırın...
Geri çevrilir annesi, babası Hüseyinin,
Gözünün yaşına bakmaz hiç kimse Ayşenin...
İki divane aşık çaresiz,
Buluşmaya devam ederler gizlice...
Onların bu hali görülür çok geçmeden,
Durum rapor edilir Sarı Hıdıra...
Baba ve oğlu o gece,
Baldan tatlı bir öfkeye kapılırlar,
Ağızlarından köpükler saçarak,
Evin arkasındaki fındık bahçesinde
Ayşenin üzerine saldırırlar...
Namus, haysiyet, şeref... sözcüklerini
Dolayarak dillerine,
Hıdır töngel değneğiyle, oğlu sert yumruklaryla,
Uzun bir süre
Duyarsızca ve de insafsızca çalışırlar
Sarı Ayşenin savunmasız vücudu üstünde...
Babacığım! .. Abiciğim, yapmayın! ...
Yalvarmaları genç kızın
Bir zaman sonra duyulmaz olur...
Neden sonra iki gaddar ve öfkeli adam,
Nefes almak için dururlar bir an.
Kan revan içindedir zavallı Ayşe!
Toz toprak içinde başak sarısı saçları,
Dehşetle açılan zümrüt yeşili gözleri,
Artık göremiyor bu yalan dünyayı! ..

Gök mavisi bakan gözlerinden akan yaşları silen annem
İşte oğul...Böyle bizim Sarı Ayşenin hikâyesi...
Dahası var,ama kalmadı bende anlatacak derman,
Gerisi başka zaman...
Deyip kesti sözlerini...