Ölümüne Şiiri - Bahattin Tonbul

Dünya ve ahret arası köprü geçişi
Nasıl bir yol izlenir bilinmez gidişi
Canım sevgili yarımın göçüşü
Hiç aklım dan çıkmadı veda edişi
Gözlerini yavaşta göz kapaklarıyla kapatarak
Altına toprak üstüne de örtü verdik toprak
Kafanı kaldırıp şöyle göğe bak
Kaplamış yorgan gibi gökyüzünü bulut apak
İşte o an içimi sızlatıyor onsuz olmak

Anılar hayal gibi gözümün önünde
Geceler rüyalarımda bin bir bilmece
Rüzgarın çok sert eseceği gününde
Yaşamımın her bölümü göz göz olmuş sanki
Açıp bakamadığın nice sonsuz duran çekmece

Ağaçlar yaprağı, yaprakta ağacı yeşertmiş
Sular damla damla çoğalmış
Sevda kılıç gibi deşermiş
Uzun sözün kısası aşk seven için doğalmış
Yaz kışı,kış da yazı özlermiş
Dağ dumanı dumanda dağı gözlermiş
Hasret yalnızlığa kedermiş
Ama
Sevda hepsiyle baş edermiş
Sevdiğini ölümüne beklermiş
Ölümüne
Bahattin Tonbul
7.11.2010