Ölümün Yüzü Soğuk Şiiri - Yıldırım Doğmuş

Ölümün Yüzü Soğuk

ÖLÜMÜN YÜZÜ SOĞUK 153
Yaşlıyı,genci,aldı götürdü
Ana karnında ki bebeler öldü
Geride kalan,sevenler üzüldü
Ölümün yüzü soğuk ,anam soğuk

Ayırdı birbirini,tutan eli
Yarım bıraktı,verilmiş sözleri
Ağıtlar yazdı,sevenin dilleri
Ölümün yüzü soğuk,anam soğuk

Büyüğü,küçüğü,dertlere kaldı
Sıralı değildi,rast gele aldı
Bütün düyayı ,sarıp sarmaladı
Ölümün yüzü soğuk,anam soğuk

Her bir ocağa ateşi düşürdü
Ölen toprağa sevensiz gömüldü
Bu afet,iliğimizi sömürdü
Ölümün yüzü soğuk, anam soğuk

Bu derdi yakamıza kimler sürdü
Defterler ecelsiz,nasıl dürüldü
Yaşamın hakkını, aldı süpürdü
Ölümün yüzü soğuk,anam soğuk

Söz hükmünü yitirdi,ne yazayım
Bu acıyı, nasıl söküp atayım?
Söyleyin,daha kaç mezar kazayım
Ölümün yüzü soğuk ,anam soğuk.
09/12/2020/YILDIRIM DOĞMUŞ...

Yıldırım Doğmuş
Kayıt Tarihi : 2.1.2021 12:20:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yıldırım Doğmuş