Ölümün Yükü Şiiri - Osman Deniz

Ellerimden hızla kayarken hayat
Gözlerim kaçarken yavaşça kuytuya
Acının anahtarı kazındı ellerime
Ve kalp küserken yeniden çarpmaya

Şimdi derdimi hıçkırır her nefes
Saklanır aşka dair düşlerim
Hiçbir gölgenin düşmediği bir yerde
Yükü dünyadan ağır taşımaz tenim

Her akşam güneşin son kıvılcımları
Tutuşturur karanlığı kordan eliyle
Benzi uçuk bir ölüdür artık zaman
Ufukları aşar yarınlar yine

Gözlerimin ardına saklanır bakışlarım
Dolaşırken hayaller gecenin yamacında
Kalemim titrer ve bir şiir çırpınır
Her nefes kanlı bir busedir dudaklarımda

Sükûtu dillendirir birden musiki
İç çekerken kâğıtta kelimeler
Ruha değerken aşkın aksak ahengi
Her an yeni bir yüktür artık ölüme