Ölümün vuslatı Şiiri - Meral Çelik

Yok olmak için var olmaktı
Bize biçilen kaftan.
Yokluğun varlığına hükmettiği anda
Doğmak, ölümüm vuslatında kendi ile çelişiyordu.
Insanoğlunun pervasızca girdiği bu savaşta
Ölüm bütün bedenleri ele geçiriyordu yavaşça.
Kimi koşarak uzaklaştığını sanarken
Kimi susarak kucaklıyordu onu.
Dünya kendi ekseni etrafında dönerken
Mevsimler kılıktan kılığa girip
Gece ile gündüz bütün görkemiyle yer değiştiriyordu.
Evren üstüne düşen görevi yerine getirirken
İnsan onun bile tekerine çomak sokmaya çalışıyordu.
Varlığı ile hükmedemediği şeyi yokluğuyla dize getireceğini sanarken
Azraili bulacak kendi ismini anarken
Yokluğuna bu kadar çeyrek kala
Varlığı bütün uzuvlarında yankılanacak adeta.