Ölümün varlığı huzur veriyor bana,
Bitecek olması, ve unutabilecek olmak herşeyi,
Hiçbir düşünceye sahip olmadan kapatmak gözlerimi, üzülmeme ve korkmama gerek kalmaması.
Ölüm huzur veriyor bana.
Gidebilecek olmanın mutluluğu, ve bunu kendim yapmama gerek kalmayacak olması.
Ne kadar sürer bilmiyorum vuslatım, belki de en çok mutlu olduğum anda elimden kayıp gidecek hayatım.
Hiç ölmek istemediğim, yaşamı bi cennet kokusu gibi içime çektiğim o anda. Tam mutlu olduğum dediğim anda mutsuzken içtiğim sigaraların beni öldürecek olduğunu bilmek de dünya gözünde teslimiyettir diyorum sık sık.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta