Ölümün varlığı huzur veriyor bana,
Bitecek olması, ve unutabilecek olmak herşeyi,
Hiçbir düşünceye sahip olmadan kapatmak gözlerimi, üzülmeme ve korkmama gerek kalmaması.
Ölüm huzur veriyor bana.
Gidebilecek olmanın mutluluğu, ve bunu kendim yapmama gerek kalmayacak olması.
Ne kadar sürer bilmiyorum vuslatım, belki de en çok mutlu olduğum anda elimden kayıp gidecek hayatım.
Hiç ölmek istemediğim, yaşamı bi cennet kokusu gibi içime çektiğim o anda. Tam mutlu olduğum dediğim anda mutsuzken içtiğim sigaraların beni öldürecek olduğunu bilmek de dünya gözünde teslimiyettir diyorum sık sık.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta