I
ütopya değil
gerçeğin sularında
ıssız görünen adasınız
peçesini örtmüş
cennetin desenleriyle
yalnızlık boy vermiş içinizde
köklü uzun mu uzun
yalvarırım görünmeyin haritamda
coğrafyam parçalanıyor
kendine yakıcı ölüm /güneşim
doğduğunda gözlerinizde
II
dokunmadığınız ne çok şey
dokunuyor bana kansız darbe
savaşımsız yenilgi
neyim oluyor ardınızdaki dağlar
kül rengi yalımsız
kabartmalar filizlenmiş sesinizde
karanlık görüntülerle
gururlu asil tükeniş seçtiğiniz
yüksekler kanat acıtırdı
olmadı cesaretiniz
alnımdan öptüğünüz kadar
silmeye gözyaşımı
III
belki olmadınız hiç
sonsuzluk yarattı mitosunuzu
inanmaya eğilimli ateisttim
erimek isteyen kar topu
çığ kavminden ayrılmış
anlamadınız
örerken kendi mezarımı
başımda durup dua etmeyin
ruhuma can çekiştiriyorsunuz
Kayıt Tarihi : 22.12.2005 02:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!