Ateş düşmüş ciğeri yanıyor
Göz yaşları sel olmuş akıyor
Sözler bitmiş canlar acıyor
Ölümün tesellisi olmuyor
Tutunacak dalı kırılmış gülü solmuş
Elleriyle gömmeye kıyamıyor
Feryadı dağları yıkmış
Ölümün tesellisi olmuyor
Canından can çıkmış canı yanıyor
Bir nefeste bir ömür bitmiş
İsyanı dünyayı sarıyor
Ölümün tesellisi olmuyor
Karabulutlar çökmüş başına
Gökyüzü ağlıyor yürek acısına
Bugün ateş ona düştü
Yarın kimbilir hangi cana
Fani dünya yakıyor sıra sıra
Ölümün tesellisi olmuyor
Kayıt Tarihi : 8.9.2006 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karabulutlar çökmüş başına
Gökyüzü ağlıyor yürek acısına
Bugün ateş ona düştü
Yarın kimbilir hangi cana
Fani dünya yakıyor sıra sıra
Ölümün tesellisi olmuyor
Evet Meryem hanım çok haklısınız Ölümün tesellisi olmuyor ve ateş düştüğü yeri yakıyor. çeken bilir o acıları
ama ne yaparsınki ölümün önüne geçilmiyor. hani bir söz vardır
Ecel gelince başa
Diş ağrısı bahane
mutlaka bir sebeble sevdiklerimizi alıp götürüyor bizlerden. Tanrıdan rahmet okumaktan başka da bir şey gelmiyor elimizden
allah taksiratını affetsin diyebiliyoruz ancak gidenlerin ardından.
Bu Duygu yüklü şiiriniz için teşekkürler
Bana ardından şiirimi hatırlattı belki biraz acılara ortak olur düşüncesiyle bir kaç mısra paylaşmak istiyorum izninizle.
Ardından
Sen ey yüce insan
Sen arkasından ağladığımız
Sen şimdi bir tabut'da
Upuzun boylu boyunca uzanan
Ve sen hiç uyumamışcasına
Ve hiç uyanmıyacaksına
Uyuyan ................
......................................
......................................
TÜM YORUMLAR (2)