Ölümün dudaklarından ismim fısıldanıyor
Kayaların arasına sıkışıyor ruhum
Gözlerim karanlıkta susuzluk büyütüyor düşlerime
Demir halkalar çınlatıyor kalbimi
Çiviler deliyor parmaklarımı
Buğusunda boğuluyorum gözlerinin
Yaş olup akıyor kefenim sana
Bu gece ismim geçiyor ölüm sayfalarında
Tozlu kitap raflarından iniyor ecelim toprağa
Kırılıyor camdan yaptığım çerçeve
Kırılıyor kalbimde büyüttüğüm adın
Islık çalarak geliyor ardımdan ölüm
Soğuk bir rüzgar üflüyor enseme
Beyazlar düşüyor saçlarıma bir bir
Dilime kilit vuruyor suretin
Işıklar sönüyor başımda
Uzaklardan bir ses düşüyor kulaklarıma
Ölümle söz kesmiş gibi çürüyor bedenim
Ardıma bakmaya cesaretim yok
Ölümden değil korkum sevgili
Ölümü sende görmekten korkuyorum
Kayıt Tarihi : 22.9.2008 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!