Kalakaldım topuklarımın ezikliğinde
Giderken bendeki seni öldürdün
Ben öldüm,
Katilim sensin...
Meğer yüreğin ölüm nakışlıymış
Bilemedim...
Ezdin geçtin ne varsa.
Kirli sandın tohumlarımı
Yalnışlarını benim doğrularımda ebe ettin
Yüreğim herşeyi mutluluk sanatı bilecek kadar
Küçük bir cümleydi...
Cesedi son anda hayata döndürülmüş
Ama yüreği hala morg ezikliğinde
Bir düş hikayesinde gözbebeklerim
Kayıt Tarihi : 28.2.2010 20:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sena Selen](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/28/olumun-soguklugu-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!