Ölümün Sessiz Yüzü Şiiri - Nebahat Kılakay

Öylesine daldım yükseklerden bakıyor titriyorum
Bir beden yatıyor kim diyorum
Susuyor gökyüzü ağlamak lı
Beyazlar içinde bir ben yıkık,viran
Musalla gibi çaresiz iskele

Körpe ve alımlı güzel yüzü solmuş
Ölümün hazin sessizliği çökmüş
Haykırıyorum hayır ben buradayım
Ben değilim oradaki yatan
Nafile sesim çıkmıyor kuşlar suskun

Bir ses yükseliyor çığlık,çığlık
Geç kalmış bir sevda nın sesi
Ağlamak lı beyaz bir bulata yükselen
Beden ölümün kollarında suskun
Ölümün sessiz yüzü sarmış
****(Cangülüm) ****