Ölümün Saati Yok Şiiri - Mehmet Şahan

ÖLÜMÜN SAATİ YOK!

Her yolu açan nefsim hak yola girmez asla
Hep umut saçan nefsim gerçeği görmez asla!
Ölümden kaçan nefsim ihtimal vermez asla,
Daha vakit var derken bir günlük tâati yok!
Nerde? Ne zaman gelir? Ölümün saati yok!

Ne zaman sorsan nefse işinde, aşındaymış,
Dünya tersine dönse hep aklı başındaymış!
Gözünün feri sönse on altı yaşındaymış,
Dese de henüz erken bir günlük tâati yok!
Nerde? Ne zaman gelir? Ölümün saati yok!

Dünya olsa da yalan bin bir türlü hali var,
Kökleri sende olan yaprağı var, dalı var!
Her nimet bir nalan; çiçeği var, balı var;
Şuursuzca hep yerken bir günlük tâati yok!
Nerde? Ne zaman gelir? Ölümün saati yok!

Pîr-i Fâni aymamış neyi nasıl seçiyor,
Hakk’ı aşktan saymamış meyi nasıl içiyor?
Cehaletten caymamış ömrü hızla geçiyor,
Fütursuzca giderken bir günlük tâati yok!
Nerde? Ne zaman gelir? Ölümün saati yok!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
23.09.2018-İSTANBUL