Ölümün Rengi Şiiri - Özgür Günsay

Biraz yeşil ve biraz da mürdüm
Ama en çok gök mavisi
Sonra da biraz gri
Neydi bunlar şimdi?
Ölmek hangi renk, dedi, içimdeki çocuk
Çok düşündüm
Tabi az düşündüm ona göre
Basitti de cevabı
Beyaz bir renk neden olmasın
Ya da bir siyah
Siyah bir renk değildi
Yeniden karıştırırdım renkleri
Biraz turuncu biraz da fuşya
Sonra siyahın renk olmadığını bilen ben
Gecenin rengi dedim
Geceye sarıyı da ekledim
Sonra düşündüm ben hepsiydim
Ölümün en güzel rengiyim
Benim
Bol bol yeşil koydum sonra
Uyarıldım eflatun da koydum sonra
Boğuldum, biran durdum
Güldü içimdeki çocuk
Ölümün rengi olmaz dedi
Boşa mı gitti şimdi bunların hepsi
Ölüm her renk, dedim
Sen hariç, dedi
Hiç mi, dedim
Eğdi kafasını, şey;belki