ÖLÜMÜN RENGİ
Siyah ve kırmızı kaldı yalnızca
Bütün renklerini çaldılar çocukların
Kırmızı yalnızca artık
Yanan umutların alevleridir
Siyah ise yıkılan evlerin
Yeşili sildiler damarlarından yaprakların
Sarıyı pembeyi moru…
Yanan çocukların kokusu duyuluyor
Sokak aralarında
Babaları sürüklüyorlar ve tabancalar patlıyor
Yirminci yüzyılın karasını
Bir kahramanlıkmış gibi veriyor televizyonlar
Utanıyorum yaşananlardan
Parmak uçlarıma karıncalar dolaşıyor
artık alıştık mı yoksa
Vahşete kana bu çığlıklara
Ölüm kapılarını çalıyor evlerin
Dost görünen bir düşman gibi
Koşar adım yürüyor ölüm
Bir ırmaktan su içmeye gider gibi
Anıları yükselirken çocukların gökyüzüne
Güler gibi bakıyorlar
Aşağıda kalanlara
Ve güvercinler uçuşuyor
Ölüm sokaklarında
23 şubat 1991
Pravda
Kayıt Tarihi : 9.3.2005 22:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!