Ölümün perdelenmiş gölgesinde geçiyor öm ...

Bir arkadaşım kanserden söz ederken,
Kestim sözünü.
Küstü.
Ben zaten küsüm
Kansere.

Sahne hep aynı be arkadaşım,
Tek kişilik oyun bu.
Rollerin hep aynı olduğu hem de.

Tek kişilik salonda
Gösteri;
İzlemekten bıktığım kadar bıkmadım, gülmekten.

Aristo oku
Hocasını oku
Farabiyi oku
oku babam oku
Hala bu sarhoş eden sahaf koku.

Ne zor rolmüş bu be.....
Ezber olmaz,
Yaşamak lazım
Aynen...

Tanrı, senaryomuzu yazarken,
Adil davrandı.

Kimi sahnede uzun replikler ile arz ı endam ederken
Kimi de,
Bir sufle söyledi.

|Anlamı kendinde saklı belki de anlamsız bir ses gibi anlamsız
Çığlığımız.|

Sonra,
Çekildi
Sahne, kostüm.
Kalan bir sesti artık.

Çok söyleyen çok alkış almaz arkadaşım.

Dedim ya, tek kişilik bir salon bu.

Bir arkadaşım bana kanserden söz etti.
Kestim!
Rolümü...
...
Şimdilerde,
Tek kişilik salondayım.
Locam
Tek kişilik.