Çığlıklar dayanılmaz oluyor gökyüzü fırtınalarında
Ürpertiler sarıyor, üşütüyor güz ayları soğukluğunda
Karanlıklar hakimi, gri geceler, devlerin muhteşem görünümünde
Korkular girdaplarla boğuluyor,baykuşlar kendi gözlerinde çıldırıyor
Yaşamla ölüm arası tizleşiyor sesler, frekansı dalgalar halinde yayılıyor da yayılıyor..
Işıklar süzmesi; gökkuşağı renginde, kör edercesine haykırıyor sonsuzluğu
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
İnanmıyorum, bu şiirden bir ay sonra 'Ölürüm be dostum…ölürüm…' gibi düşük düzeyli bir şiiri yazdığınıza. Güzel bir şiir bu. Sözcükler, imgeler derin ve anlamlı. Çağrışımdan çağrışıma koşuşturuyor imgelemimizi. Kimi dizelerde öğüt vermek sancısı nüksetse de yabana atılacak bir şiir değil!
siirde kalakaldim, kurtarin dostlar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta