Feryatların çınlamasıyla uyandım yatağımdan, sessiz adımlarla kapıya doğru yönelirken;
Kapının arkasındaki sırları öğrenmekten feryatları duymaktan kaçar gibiydi;
Olan biteni anlamak için bir köşede oturdum.
Dört duvar köşesini saran sevdiğim, sevmediğim herkes ordaydı!
Yerde yatan cansız bir beden üzerinde ise beyaz bir örtü;
Annemi dilindeki feryat! Yüreğime saplanan hançerdi sanki!
Babam ağıtlara karışmış gözyaşlarıyla göğsüne vururken, kardeşlerimin ise isyanları,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
