Çoktan ölmüş bir ruh; yorgun bir bedenin içinde,
Bedeninden önce ölen ruha Peygamberler bile fayda etmez.
Acı, keder ve kaygı; bu ölü ruha nükseder,
En yüce Tanrılar dahi bu ruhu yeniden diriltemez.
Ölen ruhumun arşa yükselmesi için durmaksızın;
Bekliyorum ölümü Asteğmen Coşkun Telci misali.
Varmış mıdır kendisi en güzel mekan; uçmağa?
En güzel mekana varan Asteğmen Kubilay misali.
Bir an önce gel lütfen ölümün meleği!
Ölmüş ruhumu kopar aciz bedenimden.
Bir an önce gelmezsen vazgeçerim!
Treni kaçırdığından mütevellit;
Aşktan vazgeçen Steve McQueen gibi...
Kayıt Tarihi : 29.10.2022 19:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!