ölümün kıyısındayım yine bu akşam
ölümün soğuk nefesi mi beni heyecanlandıran
yaklaşan son nefesim mi?
dizlerimin titremesini sağlayan...
yoksa son anımdaki sensizlik mi
kalbimi parçalayan...
bilmem kaç gündür sensiz yaşıyorum bu hayatı
saatler suskun mevsimler solgun
yıldızlar bile saklanmış aydınlatmıyor semayı
ölümün kıyısındayım yıne bu akşam...
her zamanki gibi karanlık geceyi çektim üstüme
değil istanbul,
dünya bile dar geliyor hayallerime
hiçbirine gem vurmadan
temas etmeden aşka, sevgiye
ölümün kıyısındayım yine bu akşam
yoksa ölümün nefesi mi beni heyecanlandıran...
ayaklarım dinlemiyor aklımı
sana gelmek istiyorum ama olmuyor.
gülle gibi herbiri.
kimi gülüyor halime, ağıt yakıyor birileri
ölümün kıyısındayım yine bu akşam
yoksa yaklaşan son nefesim mi?
dizlerimin titremesini sağlayan...
Kayıt Tarihi : 2.4.2003 16:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Yurttaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/02/olumun-kiyisi.jpg)
TÜM YORUMLAR (6)