Bir umutla beklerdim baharın gelişini,
Görürdünüz eskiden içimdeki Nisan neşesini.
Lakin bırakmıyor artık peşimi,
Karanlık bir gölge gibi, gecenin kederi.
Bir zamanlar rengarenk olan dünyam,
Şimdi gri.
Her köşeyi kapladı yalnızlığImın çürümüş izleri.
Çığlıklarım, sezzice kaybolurken,
Karanlık düşünceler ruhumu sarıyor,
Çünkü ben, ölümün kitabını yazacağım.
Kayıt Tarihi : 31.1.2025 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!