Ölümün Karanlık Resmi Şiiri - Melih Dere

Uçurumlara süzülüp atmak istiyorum kendimi.
Kimselere anlatamıyorum derdimi.
Tatsam da zevklerin en derinini,
Her gün çiziyorum, ölümün karanlık resmini.

Karanlık düşüncelerle örülmüş ruhum,
Bir yudum huzur ararken kaybolmuş görüyorum.
Ölüm, sinsi bir dost gibi selam veriyor bana, duyuyorum.
Vakti geldi, bu dünyadan gitmenin, zaten sürünüp gidiyorum.

Her gecenin sessizliği bir işkenceye dönüşüyor.
Gözlerimdeki karanlık, umudun kalıntılarını eziyor.

Bu dünya bir labirent gibi sarıyor bedenimi,
Her sokakta yalnızlıkla yüzleşiyorum.
Zaten kimse duymuyor beni.