Ölümün kara toprağına dokunuyorum
Daha demin taptaze gözyaşlarıyla sulanmış
İçime çekiyorum o hüzün ve çaresizliğin
Derinlerine işleyen toprağın ölüm kokusunu
Uzak ufukların yarınına koşar gibi uzaklaşıyorum
Tüm gülen yüzlere veda ediyor bugün
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta