Ölümün Kabri Şiiri - Davut Daşkıran

Suskun bir kıyamın rüzgarında
Kör yiğitler savaşır…
Kılıçsız, boşluğa savrulur darbeler
Boşalmış sadaklar,
Atılmadan oklar!
Sahneymiş bu coşkun dalgalar
Sahneymiş, perdesiz…

Arama beni
Spartacusun özgürlük savaşında
Satılmış hayatlara meyletmedim hiç
Rebi’nin paslı mızrağında bul beni
Hakkın, özgürlüğün savaşında

Ölümün kabrini kazacağım yüreğime
Yiğitlik aksın diye sadrımdan
Ölüm ölürken,
Dirileceğim ölümle
İşte bunlar ölümün o sevimli ellerinde
Ve hep umutlar…
Sonra bekleyiş
Bir başka bekleyişe…

Ey şafağın soluğu,
Öp ruhumu
Aydınlığın toplar belki dağılan yüreğimi