Ölümün İnsafı Var, Karasevdanın Asla

Ölümün insafı var, karasevdanın asla;
Öldürmez, süründürür, bir kez pençelendimi.
Ölüme verme önem; ölürsün, kurtulursun,
İnsaf-minsaf bekleme karasevda geldimi.

Ciğerlerim kavruldu, iki gözüm silme yaş,
Çileni çekiyorum ölerek yavaş yavaş.

Cennet cehennem oldu, bu ne zalim dert imiş,
Ben yolu düz sanmıştım, meğer yol çok sert imiş,
Zor da olsa anladım; kurt kuzudan mert imiş,
Asla umut kalmıyor tutup süründürdümü.

Ciğerlerim kavruldu, iki gözüm silme yaş,
Çileni çekiyorum ölerek yavaş yavaş.

(BİR YORGUN FIRTINA isimli hece şiirlerinden > 73/100)