Yok olmak korkusunun ağır zırhlarına büründü,
Ve canı tenden çeken bir son nefes gibi,
Pişmanlıklar kılıcını çekti yine bugün,
Gaipten bir ses yankılanır ömrümüzün duvarlarında,
Zamanın herhangi bir anında,
Bir akşamüstü ya da bir sabah,
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
şiirinzle tanışmaktan memnunum...bana zevk veren bir üslup ve anlatımınız var...tebrikler
Bir iç hesaplaşma gördüm şiirde...Her zaman yapmalı kişi bu hesaplaşmayı kendiyle...Ölüm değil aslında, yaşam hatırlattıkça...
selamlar ve sonsuz sevgiyle.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta