Ölümün güzel yüzü Şiiri - Yağmur Damlası

Ay bulutların ardına gizlendiğin de
Zifir geceler pusu atar yüreğime
Evlat acısı gibi kor yokluğun
Oturur ciğerlerime
Son kibrit
Son sigara
Son nefes bu işte
Ben ölümü anarım bir eski dost gibi
Ölüm beni arar kaybolmuş bir yar sanki
Ve sen
Hep aramıza girersin o an da
Son parçası da kırılan o aynanın
O son hatırasında
Ne ses gelir senden ne bir seda
Yaşıyor musun öldük mü yoksa
Böyle bir zulmü Allah vermesin dosta
Varlığın yokluğundan
Yokluğun varlığından da
Bin betermiş anladım be yosma
Sen ölümün güzel yüzü
Artık yeter olsun
Çok çektim biliyorsun
Sen al beni koynuna