sonbahar gelmiş yapraklar uçmuş
anladım ki ömrümüz yaralı kuşmuş
uçarken,kaçarken sonunda düşmüş
hayata ölümün gölgesi düşmüş
yaşam kandili sonunda sönermiş
her güzel şey elbet bitermiş
farkına varmadan günler geçermiş
zamana ölümün gölgesi düşmüş
abdal olsan pir olsan farketmez
çakal olsan kurt olsan değişmez
bir yol ki ya biter ya bitmez
dillere ölümün gölgesi düşmüş
herkes girer aynı toprağa
ister büyük bey ol istersen ağa
neye yarar hükmetsen koca dağa
kudrete ölümün gölgesi düşmüş
cebinde olmasın metelik para
nurr yüzün ne ak ne de kara
gönlünde olsa da koca bir yara
sevdaya ölümün gölgesi düşmüş
suların kaynar aynı kazanda
namazın kılınır aynı mekanda
arkandan okunan bir fatihada
duaya ölümün gölgesi düşmüş
Kayıt Tarihi : 1.7.2014 22:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!