Ölümün Fermanı Şiiri - Melih Dere

Henüz gençliğimin baharında,
Beklerken uykumu, kaygıyla kabusa döner tüm rüyalar.
Çözüm olamaz ilaçlar;
Gördüm ki bugünü var etti hatalar.
Vazgeçtim; dünümü dar etti travmam.
Küfrettim,ölümü unuttum bir anda.
Çok mu şey istedim? Gülmek istedim biraz da.

Her gün yeni bir çelme,
Tokat bırakır hayat yüzüme kahpece.
Kandım zamanla sahte gülüşe.
Yandım tamam da,
Çözülmüyor sorunlar kederle
Neden ben?

Bir çıkış ararım,
Kalbime sorarım
Bu anlamsız feryadı.
Bilemem yine ben,
Dertler deniz mi yoksa derya mı?
Bu sözlerim ölümün fermanı.