Ölümün farkı Şiiri - Nurcan Göksel

Bir kış bahçesin de uyuyorum her gece,
Benimle üşüyen pamuk yorganım ile.
Nöbetimi tutuyor başucumda
Hiç bir şeyden korkmayan adam gibi adam,
Kocaman gövdesiyle direnen
O kar’dan adam!

Uykularım da bir yol, bir uzak
Uzakta ki kim?
Gerçek yaşam neydi, neyi nereden arayacağımı
Bilemediğim! .
Bir gölge gibi peşimde yalnızlığa esirliğim.

Neden hayat! Acıtıcı, yıkıcı ve sarsıcı,
Hani çarçabuk büyüyecektik,
Hani uzanacaktık her şeye kollarımızla.
Nasıl tanır insan kendini,
Henüz hiç kimse bilmezken,
Nasıl yaşar bu büyük yoksunlukla
Geçip giderken?

Rüyalarım da bir yeşil ev,
Kafesteki küçük kuş.
Neden kimse yok, neden bu yeşil ev susmuş,
Neden bunca soru işaretiyle kayboluş?
Ölümler hüzünlüdür ve hayat gibi
Yıkıcı, acıtıcı, sarsıcı
Hangi kör şahit olacak,
Hangi gören göz bilecek
Kar taneleriyle
Benim üzerime dökülen ölümdeki farkı?