Bu hayatta sedece kavuşmayan birtek dağlar var bir birine.Bırak artık sevgimizi toprağa bahar geldi bak,yeşersin filizlensin artık.Belki sonbaharda yaprakları düşer benimle birlikte o kara toprağa,Isınırım belki o yapraklar üstümü örter kara toprak altında.!!Umutla bekler başak tarlasının hasadını çiftçi,kimi umutla bekler askerden gelicek nişanlısını ,kimi acıları yükler omuzlarına acıyı umut diye.Kimi zaman umut yağar çorak topraklara susuz kalmış doğaya,umuttur bizi hayata bağlayan.Sen ,sen hangi umudu bekliyorsun tatlım?!!Ben bazen yemyeşil ucsus bucaksız başak tarlasında koşarken hayel ediyorum kendimi,onlara dokumak, toprağın kokusunu çekiyorum içime umut doluyor ciğerlerime,ansızın uyanıyorum derin uykudan.Umutsuzluk başlıyor benim için. Hep uyumak birdaha uyanmak istiyorum sevgilim.
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta