Ölümün Eşiği Şiiri - Kadir Ünlü

ÖLÜMÜN EŞİĞİ.21/2/20
(Kuzenim Servet’in halini empatimdir)

Göründü yolun sonu
Saylı nefesim,tükendi ömrüm
Pazarlık ediyor canımla Azrail
Ha üç gün önce,ha beş gün sonra
Düştüm gayya kuyusuna;Yusuf misali.
Geçiyor fersiz gözlerimden,bir film gibi hayatım
Ne çok ezilmişim !
Canım ölümün eşiğinde
Un gibi öğündüm,çile değirmeninde
Ağırdı ama;helâldi yüküm,büküldü belim
Biliyorum;
Kalmadı içecek suyum,yiyecek ekmeğim
Ha bugün,ha yarın gidiciyim
Canım ölümün eşiğinde
Yegane servetim,kütüğümde adım,
Musallada ki temiz yüreğim,
Ve ardımda pırlanta gibi evlatlarım.
Geliyorum Allahım,
Giyindim,yüreğim gibi temiz beyaz kefenimi,
Koyma kapıda,al beni Cennetine
Zaten yorgunum,
Daha da yorma beni...