Ölümün Dini Yok Şiiri - Nebih Nafile

güzel anam
yolumu beklerdi her gece
alkışlar arasında uğurlandım
anamın haykırışı
sızlayışı
elini uzatıp
kavuşamaması…
Anam!
güzel anam
ölümün dini yok
yolumu beklerdin
her gece her vakit
artık gelemeyeceğim
elimde değil anam
kapıyı açmasam da
pencerem açıktı
azrail’in kapısı yok anam
vermişti kararını
o gece, o dakika…

uykudayım
deriiiin uykudayım
ninnilerini duymayacağım
duyamayacağım uykudayım
biliyorum
sen yine söyleyeceksin
ninnilerini için sızlayarak

ölüm!
ölüm ansızın
çalar kapısını insanın
gözlerini yummuş
bekliyorsundur
ya da
umulmadık bir baharında
ayaza yakalanırsın
dilini de sormaz
rengini de…
bana da sormadı
ne dinimi
ne rengimi

anam!
güzel anam
ölümün dini yok
kapım çalınmıştı
o gece o dakika
döndü baharım kışa
yıktım
yıkıldım…